artykul1

Większość hodowców przynależy do regionalnych lub związanych z rasą związków hodowców koni, a najczęściej do jednych i drugich. Wszyscy też mniej więcej wiedzą jak polskie związki funkcjonują i co niesie za sobą przynależność do takowego.
Chciałabym w niniejszym artykule przedstawić w jaki sposób działa związek hodowców, posiadaczy i sympatyków koni Tennessee Walking Horse (Tennessee Walking Horse Breeders and Exhibitors Association), ponieważ pomimo wielu cech wspólnych z polskimi związkami takimi jak np. opłacanie składek, ma też wiele innych, bardzo ciekawych, godnych uwagi i uważam również naśladowania.
Może na początek trochę historii. Związek TWHBEA powstał w roku 1935. Miał na calu założenie ksiąg hodowlanych i jako jedyny na świecie ma prawo rejestracji koni Tennessee Walking Horse oraz skupienie w jednej organizacji hodowców tej wyjątkowej pod wieloma względami rasy. Jej podstawowym celem jest rejestracja rodowodów Tennessee Walking Horses i praca nad utrzymaniem czystości rasy. TWHBEA jest również poświęcona promowaniu większej świadomości na temat rasy oraz jej cech unikalnych, na zachęcaniu do rozwoju tej rasy, a także pomoc w zapewnieniu ogólnego dobrobytu wszystkich koni Tennessee Walker.
Konie TWH oprócz tego że są niezwykle łagodne, inteligentne, wszechstronne i piękne, to dodatkowo poruszają się pięcioma odmiennymi od innych koni chodami zwanymi Walk. Chody te, dają niezwykłe uczucie podczas jazdy wierzchem, bez fazy lotu co jest niezwykle komfortowe. Siedziba związku znajduje się w Lewisburgu w stanie Tennessee. Oprócz hodowców do organizacji mogą należeć posiadacze koni TWH oraz - co jest dosyć wyjątkowe - również ich miłośnicy. Tak więc nie trzeba posiadać konia aby należeć do związku. Jak każdy związek także i ten posiada zarząd, oraz osoby zajmujące się poszczególnymi zadaniami takimi jak marketing, finanse itp. Zarząd jest wybierany spośród członków związku, natomiast osoby od marketingu, finansów czy prawa są zatrudniane przez związek i są to specjaliści w swojej dziedzinie, nie koniecznie posiadacze koni. Chętni do przyłączenia się do związku mają możliwość wyboru kilku wariantów opłacania składek. Można się przyłączyć jako pełnoprawny członek, którego status ma najwięcej praw i najwięcej zniżek. Jest możliwość przynależności częściowej co niesie za sobą niższe opłaty za członkostwo, ale też nie uprawnia do np. głosowania na zebraniach oraz uzyskiwania wielu zniżek na przykład przy rejestracji konia. Każdy członek niezależnie od wysokości opłaconej przez siebie składki otrzymuje co dwa miesiące czasopismo branżowe oraz raz do roku ogólnoświatowy katalog ogierów i to bez dodatkowych opłat za przesyłkę. Rejestracja nowego źrebięcia, zmiany właścicieli konia, pokrewieństwa zestawy weryfikacji , certyfikowanie rodowodu, duplikaty świadectw, zmiany imion i inne usługi są tańsze niż dla osób niezrzeszonych . W niektórych przypadkach oszczędności to nawet połowa kosztów. Jako członek ma się prawo do możliwości kształcenia i niektórych usług badawczych (np. badania markerów genetycznych), które nie są dostępne dla osób nie będących członkami stowarzyszenia. Ponadto, jako członek posiada się dostęp do niezliczonej ilości programów oferowanych przez TWHBEA. Członkostwo także rozszerza dostęp do regularnie aktualizowanych informacji o działalności rasy. Członkiem związku może zostać również osoba niepełnoletnia, jednak opłaca odpowiednią składkę i podlega nie co innym prawom i obowiązkom niż członkowie dorośli.
Oprócz tego że członkostwo pozwala oszczędzić dużo pieniędzy związanych z hodowlą, uprawnia także do uczestnictwa we wszystkich Mistrzostwach rasy organizowanych na świecie oraz udziału w wielu bardzo ciekawych programach. Dzięki nim TWHBEA nagradza nie tylko zawodowców, ale także amatorów którzy chcą się zmierzyć z innymi a dodatkowo wygrywają nagrody i to pieniężne w dość wysokich kwotach.
Klika programów służy temu, aby ich uczestnicy promowali rasę nie tylko w obrębie osób zrzeszonych ale również pokazywało możliwości koni TWH w zawodach ogólnych. Związek TWHBEA współpracuje z innymi które rejestrują wyniki poszczególnych zawodników z ich końmi TWH i na koniec roku najlepszym w poszczególnych konkurencjach przyznaje nagrody. Taką konkurencją są na przykład rajdy długodystansowe, ale także wiele innych konkurencji. Postaram się przybliżyć nie co sens i działanie programów na podstawie kilku przez siebie wybranych uważam najbardziej interesujących.
Czy to dorośli czy młodzież mogą uczestniczyć we wszystkich programach nie zależnie od tego w jakim kraju mieszkają. Regionalne związki również przyznają swoje nagrody, jak chociażby za to, że na dane Mistrzostwa odbyliśmy najdłuższą podróż ze wszystkich startujących zawodników.

Większość koni Tennesee Walker żyje w Stanach Zjednoczonych i nic w tym dziwnego zważywszy na fakt, że konie te zostały właśnie w tym kraju wyhodowane. Dzięki temu, że konie te są doskonałe do jazdy wierzchem zyskują wiele jako konie do trail- u a ich uroda pozwala na osiągnięcie wysokiego statusu jako show- horse. Dodatkowo jest on bardzo wszechstronny. Związek hodowców koni TWH jest świadomy tego jakie sukcesy w USA odnosi rasa, ale co z resztą świata?
Zbadajmy więc eksport koni TWH zaczynając od roku 1974 r, bo wtedy właśnie jeden koń został eksportowany po za USA. Koń ten wyjechał do Kanady. W 2007 roku aż 103 konie znalazły nowy dom za granicami Stanów. Wyjechały one do Belgii, Kanady, na Dominikanę, do Niemiec, Irlandii, Izraela, Holandii i do Wilekiej Brytanii. W ciągu 35 lat łącznie wyjechało 1026 koni. Liczba sprzedanych i eksportowanych koni z roku na rok zwiększa się osiągając swój szczyt jak dotychczas w roku 2007.
Ogólnie konie Tennessee Walker możemy spotkać w takich krajach jak: Australia, Austria, Belgia, Brazylia, Kanada, wyspy Kajmany, Dania, Dominikana, Francja, Niemcy, Irlandia, Izrael, Włochy, Luxemburg, Mexyk, Holandia, Nowa Zelandia, Norwegia, Polska, Słowenia, Szwajcaria, Tajlandia, Wielka Brytania, Węgry.
Wiadomo, że TWH jest wspaniałym koniem do trail, pleasure i show horse. Natomiast bardzo dobrze rozwinięta promocja tych koni pozwala Walkerom znajdować się na dobrej drodze do tego aby stać się światowym fenomenem. Obecnie liczba koni TWH na świecie oscyluje w okolicy 500 tysięcy sztuk.
Na starym kontynencie mamy do wyboru trzy doroczne imprezy: Mistrzostwa Niemiec,oraz Mistrzostwa Europy. W Europie istnieją 2 związki podlegające TWHBEA które posiadają swój własny zarząd i statut jednak zgodny z założeniami statutu w USA. Jest to związek niemiecki i holenderski. Istnieje też związek ogólnoeuropejski ETWHBEA. Z roku na rok przybywa wielbicieli i posiadaczy koni TWH. Również w Polsce. Obecnie 9 polskich właścicieli koni Tennessee Walker przynależy do związku TWHBEA. A sądząc z rosnącego zainteresowania rasą liczba ta wkrótce powiększy się. Zarząd związku w USA podziwia siłę i determinację polskich członków w krzewieniu wiedzy na temat rasy. Daje nam zielone światło na utworzenie polskiego związku. Wiąże się to nierozerwanie z możliwością pozyskania funduszy na promocję tych ciekawych koni.

Czy sama rasa jako taka mogła by zaistnieć w takim stopniu gdyby nie prężnie działający związek? Z pewnością nie. Zaangażowanie poszczególnych osób, dobrze opracowane programy, w których udział daje wiele satysfakcji i doskonała organizacja mogą być receptą na drodze do sukcesu danej rasy co wiąże się z korzyściami dla wszystkich hodowców.